تأثیر پروبیوتیک پریمالاک و پربیوتیک ایمونووال بر رشد، میزان زنده زایی و نسبت جنسی ماهیان دم شمشیری (xiphophorus helleri) و پلاتی (xiphophorus maculatus)

در این تحقیق از ماهیان باکره با سن تقریبی 20 هفتگی استفاده شد. در هر آکواریوم (30×40×60 سانتی‏متر مکعب) 10 قطعه ماهی ماده و 3 قطعه ماهی نر ذخیره شدند. ماهی‏ها در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار با 4 رژیم غذایی پروبیوتیکی شامل 0 (شاهد)، 4/0، 9/0 و 4/1 گرم پروبیوتیک پریمالاک در هر کیلوگرم غذا و نیز 4 تیمار غذایی پربیوتیکی شامل 0، 5/0، 1 و 5/1 درصد، به مدت 26 هفته، به میزان روزانه 5% وزن بدن و در 2 نوبت تغذیه شدند. نتایج آزمایش نشان داد که در تیمارهای پروبیوتیکی، عملکرد تولیدمثلی شامل هماوری نسبی، شاخص گنادوسوماتیک، میانگین تعداد لارو، طول و وزن لارو و نیز درصد بقای بچه‏ماهیان در تیمارهای 9/0 و 4/1 در ماهیان پلاتی و تیمار 4/0 در ماهیان دم شمشیری بالاترین میزان را نشان داد (01/0p<). به علاوه در تیمارهای پربیوتیکی، شاخص گنادوسوماتیک، هماوری نسبی، تعداد کل لارو، طول و وزن لارو و درصد بقای بچه‏ماهیان در تیمارهای 5/1 و 1 درصد به ترتیب در ماهیان پلاتی و دم‏شمشیری بالاترین مقدار را نشان داد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که پربیوتیک و پروبیوتیک مذکور تأثیر معنی‏داری بر روی نسبت‏های جنسی در ماهیان پلاتی و دم‏شمشیری نداشتند (05/0p>). به‏علاوه در این آزمایش سطوح مختلف ایمونووال و پریمالاک تأثیری بر روی ضریب رشد ویژه نداشتند (بجز در تیمارهای پروبیوتیکی در ماهیان دم‏شمشیری).